Στην πανσέληνο του Ζυγού διδασκόμαστε την επιστήμη της Διάκρισης.
Οι ενέργειες του Ζυγού μας δίνουν τη δύναμη να επιλέξουμε (Ας γίνει η επιλογή).
Καθετί που γίνεται σε οποιοδήποτε επίπεδο, είναι αποτέλεσμα μιας συνειδητής ή υποσυνείδητης εκλογής μας.
Ακόμη και το να βιώνουμε ένα αδιέξοδο, είναι επιλογή μας.
Το αδιέξοδο προκαλείται
είτε επειδή αρνούμαστε να αλλάξουμε μια λανθασμένη στάση που έχουμε
είτε επειδή αρνούμαστε να κάνουμε μία μετάβαση σε ένα άλλο επίπεδο.
Ο Ζυγός μας βάζει να διακρίνουμε:
γιατί δρούμε με τον συγκεκριμένο τρόπο;
ποιος επιλέγει; η ψυχή ή η προσωπικότητα;
ποιοι και τι είδους είναι οι στόχοι μας;
Μπορούμε να δώσουμε ορθές απαντήσεις σε όλα αυτά,
όταν ψυχή και προσωπικότητα βρίσκονται σε ισορροπία.
Για να κατανοήσουμε όμως ποια είναι η ισορροπία που καλούμαστε να αναπτύξουμε πρέπει πρώτα να μελετήσουμε το σύμβολο της ζυγαριάς.
Τι δείχνει το σύμβολο;
Το σύμβολο της ζυγαριάς αποτελείται από τον κατακόρυφο άξονα, έναν οριζόντιο μοχλό και τους δύο δίσκους.
Ο άξονας είναι το ξίφος για το οποίο μίλησε ο Χριστός. Είναι η δύναμη της θέλησης και η πνευματική αποφασιστικότητα.
Η θέληση έχει σαν βάση
το μόχθο
την πειθαρχία
την αφοσίωση και
τη συνέπεια απέναντι στο πνεύμα.
Είναι ο δρόμος που ακολουθούν οι μαθητές μεταξύ των δύο μεγάλων γραμμών δύναμης (που είναι το πνεύμα και η ύλη).
Το ανώτερο σημείο του άξονα της θέλησης, σαν υπομόχλιο, στηρίζει έναν οριζόντιο μοχλό.
Το υπομόχλιο συμβολίζει την εξισορρόπηση ύλης και πνεύματος.
Υπάρχουν επίσης οι βραχίονες που κρατούν τους δίσκους και τέλος οι δίσκοι, που είναι οι εισερχόμενες και εξερχόμενες ενέργειες.
Ο ένας δίσκος είναι το μάτι της Ψυχής.
Ο άλλος, είναι η αξία του ανθρώπου: οι σκέψεις, ο λόγος και οι πράξεις μας.
΄Ισως θυμόμαστε τις παλιές ζυγαριές που είχαν βάρη από μέταλλο και ονομάζονταν πρότυπα βάρη.
Τα πρότυπα βάρη σε αυτή την περίπτωση τοποθετούνται στο δίσκο που συμβολίζει το μάτι της ψυχής.
Είναι
οι αρετές
οι πνευματικές επιτεύξεις
οι μελλοντικοί στόχοι που οι ίδιοι θέτουμε στον εαυτό μας ανάλογα με την πνευματική επίγνωση που έχουμε.
Είναι ο δίσκος των εισερχόμενων ενεργειών που μας εμπνέουν.
Οι ενέργειες αυτές φέρνουν μέσα μας αλλαγή και μας διευρύνουν.
Ο άλλος δίσκος είναι τα σχέδια, οι πράξεις και η υπηρεσία μας.
Είναι ο δίσκος των εξερχόμενων ενεργειών, δηλαδή το πώς εκφράσαμε εξωτερικά τη διεύρυνση που δεχτήκαμε.
Είναι ο δίσκος που ζυγίζει την αξία μας.
Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι τα πρότυπα βάρη δεν είναι πάντα τα ίδια αλλά αλλάζουν ανάλογα με το εξελικτικό επίπεδο στο οποίο βρισκόμαστε.
΄Ενας εργάτης του Φωτός ζυγίζει την υπηρεσία του ανάλογα με το μέγεθος των μελλοντικών του οραμάτων και όχι σύμφωνα με το μέγεθος των παρελθοντικών του επιτεύξεων.
Στη συγκεκριμένη Πανσέληνο πρέπει να ζυγίσουμε τις αξίες μας στο φως του Εσωτερικού μας Οδηγού και να δούμε αν αυτές αυξάνονται ή μειώνονται.
Ζυγίζουμε
την ειλικρίνεια
τη δικαιοσύνη
το σεβασμό
την υπομονή
την πνευματική μας αποφασιστικότητα
την ευαισθησία μας στη φωνή της ψυχής και
το πώς τα εκφράζουμε στη ζωή μας.
Ειδικά η ευαισθησία παίζει σπουδαίο ρόλο γιατί συμβολίζει την πράξη του ζυγίσματος και τους βραχίονες.
Πρέπει να αναπτύξουμε την ευαισθησία στις λεπτοφυείς ενέργειες αλλά αυτό δεν θα έχει νόημα
αν δεν είμαστε ταυτόχρονα ευαίσθητοι
στις ανάγκες του Σχεδίου και της ανθρωπότητας.
Η ζυγαριά εξυπηρετεί στο να βρούμε την ισορροπία μεταξύ πνεύματος και ύλης, δηλαδή μεταξύ των ενεργειών που δεχόμαστε και του τρόπου που τις εκφράζουμε.
Τι είναι όμως η ισορροπία; Είναι σκοπός;
Είναι η ακύμαντη κατάσταση που μοιάζει με ακινησία;
ΟΧΙ
Η ισορροπία δεν είναι αυτοσκοπός.
Είναι ένα μέσο για να κινηθούμε προς το σκοπό ο οποίος συνεχώς διευρύνεται.
Πνευματικά η ισορροπία περιγράφεται ως
"μια δυναμική κατάσταση
ενός ισοζυγισμένου συστήματος ενεργειών που ελέγχεται
από μια υπεράρχουσα θέληση για το καλό".
Είναι δηλαδή
η εναρμόνιση των ενεργειών της ύλης και του πνεύματος
με τέτοιο τρόπο ώστε
ο πνευματικός Σπινθήρας μας
να κινείται χωρίς να χάνει την κατεύθυνση.
Τι σημαίνει αυτό;
Ας το δούμε με ένα παράδειγμα:
΄Ενας χορευτής κινείται συνεχώς κι όμως είναι σε ισορροπία με τη μουσική. Και όσο περισσότερο συντονίζεται με τη μουσική μέσω της κίνησής του, τόσο περισσότερο επιτρέπει στο μουσικό θέμα να ξεδιπλωθεί.
Ο χορευτής είμαστε εμείς, η μουσική είναι ο Σπινθήρας μας.
Η ισορροπία είναι η πλατφόρμα -το ενεργειακό επίπεδο- πάνω στο οποίο κινείται ο Σπινθήρας μας.
Καθώς όμως ο Σπινθήρας προχωρά, χρειάζεται ένα νέο επίπεδο ισορροπίας.
Πρέπει λοιπόν να του ετοιμάσουμε μια νέα ισορροπία-πλατφόρμα εναρμονισμένη στην αυξανόμενη ταχύτητα και το νέο ύψος του.
΄Αν δεν το κάνουμε αυτό και επαναπαυτούμε στα όσα έχουμε ήδη πετύχει,
τότε εμείς κρυσταλλωνόμαστε και ο Σπινθήρας δε μπορεί να προχωρήσει.
Πώς όμως επιτυγχάνουμε την ισορροπία;
Η ισορροπία επιτυγχάνεται:
με το να γίνουμε ευαίσθητοι στην έμπνευση του Σπινθήρα μας.
με το να μη στεκόμαστε στις αποτυχίες ή τις επιτυχίες μας αλλά ωστόσο να ασκούμε τη διάκριση. Ποιες δηλαδή σκέψεις, λόγια, πράξεις τον βοηθούν να εκδηλωθεί στην καθημερινότητά μας.
με το να αντιληφθούμε ότι ο Σπινθήρας μας είναι Υπηρέτης του Σχεδίου και πρέπει να αναπτύξουμε και να έχουμε κατεύθυνση στη ζωή μας τη θέληση για το συλλογικό καλό.
Οι ενέργειες του Ζυγού διοχετεύονται σε μας μέσω των πλανητών
Κρόνου, Αφροδίτης και Ουρανού.
Αυτοί οι πλανήτες μας βοηθούν να αναπτύξουμε τριών ειδών θέληση εντός μας:
Τη θέληση για εξέλιξη.
Αντιστοιχεί στην 3η ακτίνα της ενεργού νοημοσύνης και σχετίζεται με το κέντρο του λαιμού και τον πλανήτη Κρόνο. Οι ποιότητες που μπορούμε να αναπτύξουμε με τις ενέργειες του Κρόνου είναι,
ειλικρίνεια σκοπού
αφοσίωση
ενεργητικότητα
διάκριση,
ακρίβεια,
δικαιοσύνη.
Τη θέληση για δράση.
Αντιστοιχεί στην 5η ακτίνα της Συγκεκριμένης Γνώσης και σχετίζεται με το ηλιακό πλέγμα και τον πλανήτη Αφροδίτη.
Οι ποιότητες που μπορούμε να αναπτύξουμε με τις ενέργειες της Αφροδίτης είναι
σεβασμός
αφοσίωση
ορθότητα
αγάπη
ανεξαρτησία
πνευματική οξυδέρκεια
επιμονή.
Τη θέληση για έκφραση.
Αντιστοιχεί στην 7η ακτίνα της Τάξης και Οργάνωσης και σχετίζεται με τη βάση της σπονδυλικής στήλης και με τον πλανήτη Ουρανό.
Οι ποιότητες που μπορούμε να αναπτύξουμε με τις ενέργειες του Ουρανού είναι
ευγένεια
θάρρος
ενότητα
ευρύτητα πνεύματος
ανεκτικότητα
ταπεινότητα.
Καταλαβαίνουμε λοιπόν πως οι ενέργειες αυτών των πλανητών
δίνουν στην ανθρωπότητα την πολύτιμη ευκαιρία
να χρησιμοποιήσει με ευφυΐα την ενέργεια και την ύλη,
για να προχωρήσει το Θείο Σχέδιο στη Γη.
Ο ΜΥΘΟΣ
7ος ΑΘΛΟΣ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ:
Ο ΕΡΥΜΑΝΘΙΟΣ ΚΑΠΡΟΣ
΄Εχοντας εκπληρώσει τους προηγούμενους άθλους ήρθε η ώρα που ο Ηρακλής έπρεπε να αναπτύξει την ισορροπία και την υγιή κρίση.
΄Ετσι ο Διδάσκαλος του ανέθεσε να πιάσει τον Ερυμάνθιο Κάπρο τονίζοντάς του πως στο δρόμο του έπρεπε να βρει και την ώρα να φάει.
Ο Απόλλωνας έδωσε ένα τόξο στον Ηρακλή, μα εκείνος το αρνήθηκε γιατί φοβήθηκε μήπως επαναλάβει το λάθος που έκανε στον προηγούμενο άθλο του - στη ζώνη της Ιππολύτης - όπου σκότωσε την αμαζόνα, ενώ εκείνη, έχοντας επίγνωση του Νόμου, του έδινε τη ζώνη.
΄Ετσι, παίρνοντας μόνο το ρόπαλό του άρχισε να ανεβαίνει στο απόκρημνο βουνό.
Καθώς προχωρούσε, συνάντησε ένα φίλο, τον κένταυρο Φώλο. Σταμάτησαν και μίλησαν και ο Ηρακλής ξέχασε το σκοπό του.
Ο Φώλος προσκάλεσε τον Ηρακλή να ανοίξουν ένα βαρέλι κρασί που είχαν δώσει οι Θεοί στον όμιλο των κενταύρων. Προτού το ανοίξουν, ακούστηκε μια φωνή από τους Θεούς να λέει ότι το βαρέλι ανήκε στον όμιλο και δεν έπρεπε να ανοιχτεί παρά μόνο όταν θα ήταν συγκεντρωμένοι όλοι οι κένταυροι.
Ο Ηρακλής και ο Φώλος όμως το άνοιξαν και κάλεσαν το Χείρωνα, έναν άλλο σοφό κένταυρο, να συμμετάσχει μαζί τους στο μεθύσι.
Οι άλλοι Κένταυροι άκουσαν το θόρυβο από το γλέντι και θύμωσαν. ΄Ετσι έγινε μια άγρια μάχη μεταξύ τους. Ο Ηρακλής, αντί να λάβει σωστές αποφάσεις, έγινε και πάλι αφορμή θανάτου και έσφαξε τους φίλους του, τους δύο Κενταύρους. Και ενώ οι άλλοι Κένταυροι θρηνούσαν, εκείνος το ΄σκασε για να συνεχίσει την έρευνά του.
Ακολουθούσε τα ίχνη του κάπρου και αναζητούσε να βρει μια έξυπνη διέξοδο. Με επιτηδειότητα έστησε μια παγίδα και περίμενε ακίνητος έως ότου χάραξε. Ο κάπρος ξεπρόβαλε από τη φωλιά του γυρεύοντας τροφή κι έπεσε μέσα στην παγίδα. Ο Ηρακλής τον απελευθέρωσε και πάλεψε μαζί του μέχρι που τον νίκησε, υψώνοντάς τον στον ουρανό.
Ο Ηρακλής τώρα κατέβαινε χαρούμενος από την κορυφή του βουνού κρατώντας τον άγριο αλλά τιθασευμένο κάπρο από τα δύο πισινά του πόδια και όλοι όσοι τον συναντούσαν γελούσαν βλέποντας τον κλονιζόμενο κάπρο και το γελαστό άνθρωπο.
΄Ετσι εκτέλεσε τον έβδομο άθλο του ο Ηρακλής και γύρισε πίσω στο Δάσκαλο της ζωής του.
Τότε ο Δάσκαλος είπε: " ο έβδομος άθλος συμπληρώθηκε. Συλλογίσου βαθιά στα μαθήματα του παρελθόντος. Σκέψου πάνω στις δοκιμασίες σου Υιέ μου.
Δυο φορές σκότωσες αυτό που έπρεπε να αγαπάς. Μάθε γιατί ".
Η ερμηνεία του μύθου
Ο Ηρακλής είναι ο πνευματικά αγωνιζόμενος άνθρωπος.
Ο κάπρος είναι η επιθυμία, η αστρική φύση του ανθρώπου.
Οι 2 Κένταυροι που σκότωσε ο Ηρακλής,
είναι ο Χείρων (που αντιπροσωπεύει την ισχυρή σκέψη) και
ο Φώλος (που αντιπροσωπεύει τη σωματική ρώμη).
Ειπώθηκε στον Ηρακλή ότι σκότωσε αυτό που έπρεπε να αγαπά.
Αυτό σημαίνει ότι έπρεπε να έρθει σε επαφή με αυτές τις όψεις του,
με σκοπό όμως να τις ελέγξει, αντλώντας απ΄αυτές τη δύναμη να επιτύχει τον άθλο του (να βρει καιρό να φάει - να ενισχυθεί, του είπε ο Διδάσκαλος).
Για να το πετύχαινε αυτό θα έπρεπε να θυμάται ποιος ήταν ο πνευματικό του στόχος.
Εκείνος όμως τον ξέχασε για χάρη της σαγηνευτικής επίγειας φιλίας (Φώλος) επικαλούμενος τη σκέψη εκείνη που εύκολα βρίσκει δικαιολογίες για να μεταθέσει κάποιες ευθύνες (Χείρων).
Ξέχασε πως μπορούμε
να είμαστε καλοί με τους ανθρώπους
επαρκείς στις απαιτήσεις της καθημερινότητάς μας,
αλλά χωρίς συμβιβασμούς προς το πνεύμα.
Οι άλλοι κένταυροι είναι το σύνολο των στοιχειακών δυνάμεων που μέσα μας διεκδικούν τη διαιώνιση της ζωώδους φύσης αλλά που ταυτόχρονα δικαιούνται να συμμετέχουν στα οφέλη της απελευθέρωσης προς την οποία βαδίζουμε.
(Στο μύθο αναφέρεται πως το κρασί ανήκει σε όλους).
Βλέπουμε επίσης ότι την αστρική μας φύση (που εδώ τη συμβολίζει ο κάπρος),
δε μπορούμε να την ελέγξουμε μόνο με τη φυσική δύναμη ή τη σκέψη
αλλά χρειάζεται να την υψώσουμε στο όρος της ψυχής.
Ο Ηρακλής δε χρησιμοποιεί κτηνώδη δύναμη για να πιάσει τον κάπρο αλλά στήνει μια παγίδα.
Είναι
μεθοδικός
υπομονετικός και
σέβεται το νόμο της οικονομίας, μία βασική ποιότητα του ζυγού.
Δε σπαταλά περισσότερη ενέργεια από αυτή που είναι αναγκαία.
Αυτό θα τον βοηθήσει να επιτύχει τον επόμενο πνευματικό του άθλο.
Ο Ηρακλής πιάνει τον κάπρο από τα πόδια και κατεβαίνει τη βουνοπλαγιά χαρούμενος προκαλώντας το γέλιο όσων τον βλέπουν.
Εδώ παρατηρούμε μια ποιότητα του Ουρανού. Την ανεύρεση ασυνήθιστων λύσεων και την αξία του απρόβλεπτου.
Ας μην ξεχνάμε ότι ο Ουρανός εισάγει πάντα το ριζοσπαστικά νέο.
Ο Διδάσκαλος Μορύα αναφέρει συχνά ότι
η ιδέα του απρόβλεπτου
είναι ένα από τα μεγαλύτερα όπλα που έχουν δοθεί στην ανθρωπότητα για τη μάχη της με τη θυμική αυταπάτη.
Είναι η πηγή γέλιου
που αποδοκιμάζει τα προσχήματα
και καταστρέφει τους παρωχημένους τρόπους σκέψης και δράσης.
Στην ιστορία ασυνήθιστες προσεγγίσεις αναφέρονται συχνά.
Ένα παράδειγμα είναι ο Σκιπίωνας όταν απέκρουσε τους ελέφαντες που έστειλε ο Αννίβας εναντίον του, βάζοντας τους στρατιώτες του να σαλπίσουν στα αυτιά των ζώων.
Δεν πρέπει λοιπόν να ξεχνάμε πως:
Η ανθρωπότητα βρίσκεται στο κατώφλι μιας μεγάλης ευκαιρίας μα και δοκιμασίας.
Αφήνει πίσω παλιές δομές και τον παλιό τρόπο σκέψης.
Η Νέα Εποχή απαιτεί νέους,
πνευματικά απρόβλεπτους, για τα σημερινά δεδομένα τρόπους σκέψης και δράσης.
Πρέπει να μείνουν πίσω οι παλιές διαδικασίες, όσο οδυνηρό κι αν είναι αυτό,
και νέες πορείες ν ανακαλυφθούν με κατεύθυνση το Φως.
Ας είμαστε πνευματικά ευαίσθητοι και οξυδερκείς
και ας τολμήσουμε ΝΑ ΥΠΟΔΕΧΘΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΙΝΟΤΟΜΟ.
Το άτομο που είναι αφιερωμένο αληθινά στο πνεύμα,
κάτω από τις συνθήκες των ανθρώπινων αναγκών
ΔΡΑ ΣΑΝ ΠΝΕΥΜΑ.
